The Box. Pułapka/film/The+Box.+Pu%C5%82apka-2009-4602392009
pressbook
Inne
KRÓTKO O FILMIE
Jeśli naciśniesz przycisk umieszczony w tym pudełku zdarzą się dwie rzeczy: gdzieś na świecie jedna osoba umrze, a ty otrzymasz milion dolarów. Na decyzję masz 24 godziny. Czy odważysz się nacisnąć przycisk? Mrożąca krew w żyłach historia Normy (Cameron Diaz w genialnej, przełomowej roli) i Arthura (James Marsden, znany z trylogii "X-Men"), którzy stają przed upiornym wyborem w chwili, gdy przed ich drzwi trafia tajemnicze pudełko. Wkrótce nieznajomy (nominowany do Oscara, znany z "Dziewiątych wrót" Romana Polańskiego - Frank Langella) złoży im propozycję: jeśli nacisną znajdujący się w pudełku przycisk, otrzymają milion dolarów, którego bardzo potrzebują. Ale jednocześnie gdzieś na świecie umrze ktoś im nieznany! Kiedy pokusa staje się nie do odparcia, Norma naciska guzik. Nagle w pobliżu padają strzały. Po otrzymaniu obiecanej nagrody, Norma i Arthur dowiedzą się, że zabójcze pudełko trafi teraz do rąk... kolejnych nieznajomych! Czy następną ofiarą będzie jedno z nich? Czy do tego czasu uda im się zrozumieć, na czym polega ta okrutna gra?
O PRODUKCJI
?Zawsze są konsekwencje? ?Osią konstrukcyjną filmu The Box. Pułapka jest dylemat moralny.? mówi scenarzysta i reżyser, Richard Kelly. ?Co zrobisz, gdy nadarzy się okazja zdobycia wielkiego majątku, gdy wiesz, że ceną za to jest ludzkie życie? Życie kogoś, kogo nie znasz.? Takie pytanie stawia w swojej powieści zatytułowanej Button, Button mistrz suspensu, Richard Matheson. Książka zainspirowała Kelly'ego i posłużyła jako podstawa dla scenariusza The Box. Pułapka. ?Zawsze uwielbiałem Mathesona za jego wyjątkowy talent do budowania historii, które jednocześnie przerażają i bawią.? mówi reżyser. ?Ta pozornie prosta opowieść wciągnęła mnie od pierwszej strony i chciałem dowiedzieć się więcej. Skąd wzięło się pudełko? Co to znaczy? Czy ludzie, którzy nacisną przycisk, mają nadzieję, że kiedykolwiek uda im się odkupić swą winę? W jaki sposób? Dręczyła mnie nieodparta chęć poznania zakończenia, chciałem przeskoczyć do kolejnej strony, by dowiedzieć się, co będzie dalej.? Producent Sean McKittrick, którego pierwszym filmem zrealizowanym we współpracy z Richardem Kelly'ym był słynny debiut reżysera, Donnie Darko, uważa, że The Box. Pułapka jest klasyczną, choć lekko zakręconą, opowieścią z suspensem, a zarazem studium psychologicznym bohaterów. ?Zawsze, gdy ludzie mają do czynienia z pieniędzmi, ma to wpływ na ich moralność i etykę. I trzeba pamiętać, że zawsze są jakieś konsekwencje.? twierdzi McKittrick. Cameron Diaz, odtwarzająca postać Normy Lewis, ma na ten temat podobne zdanie: ?Wciąż zadajemy sobie to pytanie. Myślę, że nikt tak naprawdę nie wie, co by zrobił, dopóki nie znajdzie się w takiej sytuacji i nie będzie musiał podjąć decyzji. Na pozór wydaje się to - każdy powie 'Wiem dokładnie, jak bym postąpił.' Ale tak naprawdę decydują odmienne okoliczności i czas, w jakich znajduje się osoba, która miałaby podjąć taką decyzję. To nie jest wcale takie proste, jak się wydaje.? Norma i Arthur Lewis są przeciętną parą, o zainteresowaniach i aspiracjach podobnych, jak u wielu innych ludzi. Jak mówi Kelly ?Istota pomysłu polega na tym, że ludzie, którzy postawieni zostali przed mogącym odmienić ich los wyborem, są tacy sami jak ty czy ja, jak nasi rodzice czy sąsiedzi. W Lewisach nie ma nic fatalnego, ani nic, co czyniłoby ich wyjątkowymi. To dobrzy, ciężko pracujący, kochający ludzie, którzy wychowują dziecko i żyją może nieco ponad stan ? sytuacja równie często spotykana dzisiaj, jak i wówczas, gdy powstała książka.? Akcja filmu rozpoczyna się w momencie, gdy Arthur dowiaduje się, że nie dostanie spodziewanego awansu, jego zdolny syn nie będzie mógł dłużej chodzić do najlepszej spośród okolicznych szkół, a jego żona, Norma, będzie musiała zrezygnować z ważnego dla niej zabiegu chirurgicznego. To właśnie w tym szczególnym momencie w domu Lewisów pojawia się Arlington Steward ze swą zadziwiającą propozycją, która jest związana z niewielkim drewnianym pudełkiem wyposażonym w czerwony przycisk. To, co oferuje im Steward, to, jak mówi Kelly, ?możliwość ocalenia? ? wyjście z sytuacji. Używając ogólniejszych kategorii reżyser zauważa: ?Fascynuje mnie złożony charakter natychmiastowej gratyfikacji. Żyjemy dzisiaj w 'społeczeństwie naciskającym guziki' ? z naszymi wszystkimi kieszonkowymi urządzeniami, pilotami telewizyjnymi, komputerami i tymi wszelkimi sposobami, dzięki którym bez wysiłku i wygodnie rozwiązujemy problemy albo zaspokajamy nasze większe i mniejsze potrzeby. Czy nacisnąć guzik? - dla Normy i Arthura to była być może najtrudniejsza decyzja w całym ich życiu.? James Marsden również dotyka tego wątku w swoich komentarzach: ?Żyjemy w świecie, w którym możemy osiągnąć prawie wszystko, gdy tylko naciśniemy jakiś przycisk. Na pozór to wydaje się czynić nasze życie łatwiejszym, ale coś mi mówi, że na dłuższą metę możemy zapłacić za to bardzo wysoką cenę.? Marsden, który gra młodego męża i ojca, Arthura Lewisa, także zauważa, że ich osobista historia ma szersze implikacje. ?To opowieść o doświadczeniu konkretnego małżeństwa, ale może mieć szerszy zasięg i dotyczyć całego społeczeństwa.? A być może historia ta sięga jeszcze dalej, poza granice społeczeństwa... ?The Box. Pudełko nie zawiera wielu scen przemocy, na ekranie nie leje się litrami krew. To raczej thriller, które przykuwa do kinowego fotela.? mówi Kelly. Producent Dan Lin dodaje: ?Film powoduje lęk znacznie głębszy, ponieważ rodzina Lewisów śledzona jest przez tajemniczego mężczyznę, który wydaje się znać każdy ich ruch. Ale ta historia przeraża również na poziomie psychologicznym, z powodu prowokujących pytań, które stawia. Jak daleko jesteś w stanie się posunąć, by ratować swoją rodzinę? Jak dobrze znasz swoich bliskich, swojego męża czy swoją żonę? Jako wielbiciel filmu Donnie Darko wiedziałem, że Richard nie zrobiłby typowej fabuły o zagrożonym związku. Znalazł sposób, by poszerzyć i rozwinąć problem, sposób odpowiadający jego wyjątkowemu stylowi i szczególnemu punktowi widzenia.? ?W dziełach Richarda ujmuje mnie najbardziej to, to że autor zadaje pytania, których nie zadalibyśmy sobie sami, ponieważ obawiamy się odpowiedzi.? zauważa Cameron Diaz. ?Jest znawcą natury ludzkiej i sporo wie o kłamstwach, którymi raczymy samych siebie.? ?Jest obdarzony umysłem, który potrafi funkcjonować poza schematami, który, jeśli można użyć tego określenia, nie da się zamknąć w pudełku.? dodaje Frank Langella, który wcielił się w postać enigmatycznego Stewarda. ?Ta historia ma szczególne przesłanie i zawiera haczyk w postaci pytania 'a co, jeśli...', co bardzo mi się podoba. By zacytować słowa, które Steward wypowiada na ekranie w odpowiedzi na zdanie jednego z bohaterów 'To wszystko jest tak bardzo tajemnicze', 'Cóż, lubię tajemnice. A wy nie?'? Sean McKittrick uznaje, że podobnie, jak w przypadku ich poprzedniego wspólnego dzieła, tak również tutaj ?niektóre pytania świadomie pozostawiamy bez odpowiedzi, dając widzom możliwość dokonania swobodnej interpretacji. To intrygująca idea, wykorzystana przez Mathesona, a my mamy nadzieję, że udało nam się przenieść ją do tej subtelnej, mrocznej i przerażającej filmowej opowieści, która wprowadza publiczność na nieznane terytorium.? Ostatecznie, jak twierdzi Kelly: ?To film o odpowiedzialności. Pytanie brzmi: co poświęciłbyś dla tych, których kochasz? I czy przyjąłbyś odpowiedzialność za swoje czyny? Co to znaczy być odpowiedzialnym za życie innego człowieka i jakie są kryteria oceny tego ? gdzie ta odpowiedzialność się zaczyna i gdzie ma swój kres? Chcę myśleć, że nie nacisnąłbym guzika, ale tak naprawdę tego nie wiem. Może jednak bym to zrobił. Może każdy z nas by to zrobił.? Historia stworzona przez Richarda Mathesona pobudziła moją wyobraźnię i wypełniła umysł dręczącymi pytaniami ? problemami, z którymi musimy się mierzyć w takim czy innym momencie naszego życia.? ciągnie reżyser ?Moją intencją było, by widzowie weszli w sytuację Normy i Arthura, postawili się na ich miejscu i zapytali samych siebie 'Co ja bym zrobił?'? ?Chcemy tylko, żeby to się skończyło. Nie chcemy, by ktokolwiek cierpiał? W miarę przekształcania noweli w film fabularny Kelly rozwijał postacie Normy i Arthura i starał się uczynić całą historię bardziej osobistą. Kryzys moralny w widoczny sposób dotyka ich domu. I to właśnie dom był tym miejscem, które stało się dla reżysera inspiracją. ?To bardzo ważne, że Norma i Arthur są przyzwoitymi, sympatycznymi, uczciwymi ludźmi ? takimi ludźmi, z którymi widzowie mogą się utożsamić.? twierdzi Kelly. Historia miłości Normy i Arthura stanowi zasadniczy składnik opowieści przedstawionej w The Box. Pułapka. A ich uczucie poddane zostaje surowej próbie.. ?Widz musi uwierzyć w ich miłość i w ich małżeństwo, a wszystko poza tym pełni tylko funkcję dekoracji.? twierdzi Marsden. ?Istotą filmu jest relacja między Normą i Arthurem ? wszelkie życiowe zakręty pokonują razem. Wszystko, co im się przydarza, choć jest tak bardzo trudne, zbliża ich do siebie.? Kelly uważa, że po to, by pudełko mogło wiarygodnie i skutecznie pełnić funkcję etycznego testu, powinno być powierzane ludziom możliwie najmniej skłonnym do upadku dla osiągnięcia osobistych korzyści. Proponowanie takiego wyboru komuś wyraźnie chciwemu czy amoralnemu byłoby bezcelowe ? w tym przypadku reakcja jest przewidywalna i bezzwłoczna. ?Dowiedzenie, że każdy, w odpowiednich okolicznościach może zostać skuszony taką propozycją, jest prawdopodobnie częścią planu Stewarda.? dodaje reżyser. Patrząc z perspektywy Normy, Cameron Diaz tłumaczy sytuację: ?Naciśnięcie guzika nie jest decyzją, którą bohaterka podejmuje lekko, ale w momencie, gdy robi to po głębokim namyśle, to właściwie jest coś, co dzieje się poza nią. Myślę, że każdy z nas był kiedyś w takiej sytuacji, w której zdawał sobie sprawę z konsekwencji swojego działania, ale do końca miał nadzieję, że one nie nastąpią. Wyobrażał sobie, że może to zignorować albo wycofać się i powiedzieć 'Ok, nieważne, ja tylko żartowałem'. I to wcale nie musi być sytuacja wyboru pomiędzy życiem i śmiercią. Jest wiele chwil w naszej codzienności, gdy wybieramy pozornie najprostsze wyjście, wierząc, że to uwolni nas od problemu. Wszystko w gruncie rzeczy sprowadza się do rozróżnienia na życie świadome i nie. To, w moim przekonaniu, jest kluczowa kwestia, ważniejsza nawet od podjęcia zasadniczej decyzji ? nacisnąć przycisk czy też nie. Spójrzmy na te wszystkie małe przyciskii, które ktoś podsuwa nam każdego dnia...? ?To, co podoba mi się w tej historii, to fakt, że konsekwencje są natychmiastowe i ? można powiedzieć ? namacalne. 'Zrobiłeś coś, dokonałeś wyboru i od razy widzisz jego następstwa'.? Przycisk jest ostrzeżeniem, przypomina, że ?Nie ma nic za darmo.? dodaje aktorka. Jak zauważa producent, Sean McKittrick: ?Cameron miała wiele przemyśleń na temat rozwoju swojej postaci. Bez końca rozmawialiśmy o odkupieniu i poświęceniu siebie. Ona włożyła w analizę tej postaci znacznie więcej niż wynikało ze scenariusza i efekty tego widoczne są w filmie.? Dla męża Normy pudełko jest prawdziwym wyzwaniem, a nie tylko łamigłówką. ?Arthur ma umysł naukowca? mówi Marsden. ?Przyjmuje racjonalną, logiczną postawę. Rozbiera pudełko i odkrywa, że w środku nic nie ma. Przypuszcza, że to jakaś sztuczka, podejrzewa rodzaj jakiejś szczególnie przemyślanej zachęty do zakupu i nie traktuje całej tej sytuacji poważnie. Bo jakim sposobem ktokolwiek mógłby dowiedzieć się, czy w ogóle nacisnęli przycisk? Jednak wszystko ulega zmianie, gdy po jego naciśnięciu świat nieomal rozpada się na oczach Arthura.? ?James wnosi mnóstwo uroku i dobroci do portretu swojego bohatera, a chemia między nim a Cameron jest fantastyczna? mówi Kelly. ?Aktor zrozumiał głębię rozczarowania Arthura, gdy ten nie dostał się do programu przygotowawczego dla astronautów. Bardzo prawdziwie oddał to, jak taki stan umysłu może przełożyć się na problemy, z którymi małżonkowie muszą borykać się w domu.? Ale rzeczywistym katalizatorem ich duchowych rozterek jest Arlington Steward, nieskazitelnie ubrany gentleman o doskonałych manierach, którego pochodzenie i motywacje pozostają nieznane, a który pojawia się niespodziewanie pewnego dnia, by zaoferować Lewisom rodzaj swoistego ?paktu z diabłem.? ?To, kim właściwie jest i co robi Steward, jest przedmiotem domysłów i spekulacji? przyznaje reżyser i dodaje żartobliwie: ?Można myśleć o nim jako o rodzaju międzygwiezdnego agenta ubezpieczeniowego albo poborcy podatkowego. Jest potężny, ale zarazem nie nieomylny. W pewnym sensie jest ograniczony.? Najprostsze objaśnienie, jakie proponuje Langella, brzmi: ?To człowiek, który został trafiony piorunem i wyraźnie nie jest już tym, kim był przedtem. I to właściwie jedyna rzecz, która powinna zostać wyjawiona, jeśli chodzi o tę postać. To jedyne, czego jesteśmy pewni.? Langella przedstawia straszliwego Stewarda oszczędnie, za pomocą skromnych środków wyrazu, unikając stereotypu łajdaka i kierując się raczej w stronę bardziej subtelnej groźby. ?Czujemy, że Steward mógłby być bardzo eleganckim sprzedawcą, kimś obdarzonym charyzmą, kto potrafi sprawić, że ta propozycja brzmi atrakcyjnie.? Sean McKittrick zauważa: ?Frank niewątpliwie ma charyzmę. Ma zdolność porywania ludzi i wprowadzania ich we własny świat.? Dopełnieniem głównej obsady są znakomite postaci drugoplanowe ? znany już publiczności między innymi z filmu Donnie Darko Holmes Osborne wciela się w postać ojca Normy, Dicka Burnsa, detektywa, który znalazł się nieco na uboczu w sytuacji kryzysu, który dotknął jego rodzinę. Weteran ról charakterystycznych, James Rebhorn, zagrał Norma Cahilla, kierownika wyższego szczebla w NASA i jednego z mentorów Arthura. W roli syna Lewisów, Waltera, widzowie zobaczą trzynastoletniego Sama Oza Stone'a. Ten utalentowany i obiecujący dzieciak staje się coraz bardziej świadomy, że wokół niego dzieje się coś dziwnego i niebezpiecznego, mimo że rodzice robią wszystko, co w ich mocy, by go chronić. ?Może wyglądam jak potwór, ale zapewniam, że jestem... tylko człowiekiem? Subtelny portret psychologiczny zagadkowego posłańca, jaki stworzył Langella, kontrastuje mocno z jego odrażającą szpetotą. ?Steward jest ofiarą uderzenia pioruna, jego twarz stanowi żywe wspomnienie o tym, co go spotkało.? mówi kierownik zespołu zajmującego się efektami specjalnymi, Thomas Tannenberger, który ostatnio pracował na planie filmu 2012. Twarz Arlingtona pokryta jest tkanką tworzoną głównie przez blizny. Właściwie pomiędzy zębami można zajrzeć mu do wnętrza jamy ustnej, bo nie ma lewego policzka. Scenograf, Alexander Hammond i jego zespół wykonali ogromną pracę. Znaleźli odpowiednie oświetlenie, a szef zespołu charakteryzatorów, Louis Lazzara, stworzył niesamowity makijaż. Łącząc technologię CGI i praktyczne efekty udało się wykreować surowe oblicze Stewarda. Kelly opisuje ten proces jako ?odejmowanie?, czyli, jak wyjaśnia: ?Zamiast nakładać kolejne warstwy prostetycznej gumy i tradycyjnej charakteryzacji, usunęliśmy niektóre elementy twarzy aktora. Malując Franka na zielono i stosując specjalne narzędzia komputerowej obróbki stworzyliśmy mechanizm, za pomocą którego mogliśmy zrobić cyfrową charakteryzację bezpośrednio na twarzy, szpecącą aktora, a zarazem nie przeszkadzającą mu mówić czy posługiwać się mimiką. Langella, który na planie filmu Frost/Nixon (za tę rolę otrzymał nominację do Oskara), znosił codziennie dwie godziny charakteryzacji, by upodobnić się do prezydenta USA, był zadowolony, że transformacja w Arlingtona Stewarda zajmuje jedynie czterdzieści minut. ?Pierwszego dnia, po tym, jak spędziliśmy czas żartując z 'wykropkowywania' mojej twarzy, nikt nie myślał o niczym innym.? wspomina aktor. Marsden również zapewnia, że każde ukazanie się ucharakteryzowanego Langelli było rozrywką dla jego kolegów z obsady. ?Wszystko, co należało robić, to patrzeć Frankowi w oczy ? cała reszta może zostać wymazana.? Choć sama w sobie nie jest innowacyjna, technika, którą zastosowano na planie The Box. Pułapka, rzadko wykorzystywana jest w taki sposób. Jak mówi Tannenberger: ?Zazwyczaj robi się to w fazie preprodukcji i postprodukcji ? w oparciu o obróbkę cyfrową. Rejestruje się występy aktora w próżni, a następnie za pomocą technologii CGI tworzy się jego awatara. Jednak w naszym przypadku to działo się na żywo, na planie.? Do kręcenia każdej sceny, w której występował Langella, filmowcy używali sześciu kamer zdejmujących pusty plan, by można było potem zastąpić te miejsca tłem, które publiczność widzi poprzez dziury w policzku bohatera. Cyfrowe uzupełnianie zdjęć z udziałem Stewarda zajęło osiem miesięcy.
OBSADA
CAMERON DIAZ (Norma Lewis) była wielokrotnie nagradzana za swoje dramatyczne i komediowe role w licznych produkcjach wielkich wytwórni, które stały się kasowymi przebojami, a także w niezależnych filmach, wysoko ocenianych przez krytyków. Aktorka była czterokrotnie nominowana do Złotego Globu, a po raz pierwszy zdobyła uznanie w roku 1999 za tytułową rolę w popularnej komedii braci Farrelly Sposób na blondynkę. Ta kreacja przyniosła jej także tytuł Najlepszej Aktorki Roku, przyznawany przez New York Film Critics Circle oraz nagrodę MTV Movie Award. Rok później Cameron Diaz została nominowana ponownie do Złotego Globu za rolę w filmie Spike'a Jonze'a Być jak John Malkovich. Za portret żony głównego bohatera otrzymała także nominacje do nagrody BAFTA oraz do indywidualnej i do zespołowej nagrody Screen Actors Guild (SAG) Award. Trzecią nominację do Złotego Globu aktorka uzyskała za rolę w filmie Camerona Crowe z 2001 roku Vanilla Sky, gdzie była partnerką Toma Cruise'a. Po raz czwarty do tej nagrody została nominowana za kreację w Gangach Nowego Jorku Martina Scorsese, gdzie wystąpiła razem z Leonardo DiCaprio. Cameron Diaz zadebiutowała na wielkim ekranie w komedii Jima Carreya zatytułowanej Maska z 1994 roku. Pozycję gwiazdy zapewnił jej udział w przebojowej komedii romantycznej Mój chłopak się żeni, w której zagrali także Julia Roberts, Dermot Mulroney i Rupert Everett. W roku 2000 aktorka wspólnie z Drew Barrymore i Lucy Liu święciła triumfy w Aniołkach Charlie'ego. Widzowie niedawno mogli podziwiać Cameron Diaz w sequelu kasowego przeboju Aniołki Charlie'ego: Zawrotna szybkość. W roku 2001 aktorka użyczyła swego głosu bohaterce Shreka, Księżniczce Fionie, która odnalazła swą prawdziwą miłość i własne ?ja?. Film został nagrodzony Oskarem i cieszył się ogromnym powodzeniem. Diaz ponownie zagrała Fionę w sequelu Shrek 2, który był hitem numer jeden 2004 roku i do dziś należy do najbardziej dochodowych filmów animowanych i komediowych wszech czasów. Po raz kolejny mogliśmy usłyszeć głos Cameron Diaz jako Fiony w Shreku Trzecim, a niebawem aktorka ponownie wcieli się w tę postać w mającym wejść do kin w maju tego roku filmie Shrek Forever. Inne znane filmy z udziałem Cameron Diaz, które warto wymienić, to między innymi: Ostrożnie z dziewczynami, Na pierwszy rzut oka (z Glenn Close, Holly Hunter i Amy Brenneman) Męska gra Olivera Stone?a (z Alem Pacino, Dennisem Quaidem i Jamie Foxxem), Ta jedyna Edwarda Burnsa, Feeling Minnesota (z Keanu Reevesem), Urwanie głowy; Życie mniej zwyczajne Danny'ego Boyle?a, Gorzej być nie może Petera Berga (z Christianem Slaterem), Sekret, Siostry Curtisa Hansona (z Toni Collette i Shirley MacLaine) oraz Holiday Nancy Meyers (z Kate Winslet, Jude'em Law i Jackiem Blackiem). Niedawno aktorka wystąpiła w przebojowej komedii Co się zdarzyło w Las Vegas, a jej partnerem na planie był Ashton Kutcher, oraz w dramacie Bez mojej zgody Nicka Cassavetesa. Niebawem na ekrany wejdzie film akcji The Green Hornet (partnerem Cameron Diaz jest tutaj Seth Rogen) i komedia romantyczna w reżyserii Jamesa Mangolda,w której aktorka ponownie spotka się z Tomem Cruise'em. JAMES MARSDEN (Arthur Lewis) ukończył niedawno pracę na planie thrillera w reżyserii Roda Lurie, będącego remake?iem sławnego obrazu Straw Dogs. Aktorowi partneruje Kate Bosworth, a film wejdzie do kin w roku 2011. Marsden wciela się tutaj w postać scenarzysty z Los Angeles, który wraz z żona przeprowadza się do jej rodzinnego miasta na dalekim Południu. Wkrótce po ich przybyciu atmosfera zagęszcza się ? napięcie rośnie i w powietrzu wisi konflikt z tubylcami, który może okazać się groźny dla dwójki głównych bohaterów. James Marsden dołączył także niedawno do obsady Death at a Funeral ? jego partnerami są Chris Rock, Martin Lawrence, Zoe Saldana i Luke Wilson, a film reżyseruje Neil LaBute. Premiera będzie miała miejsce jeszcze w tym roku. Aktor odtwarza postać chłopaka Saldany, który w niefortunnych okolicznościach trafia na rodzinny pogrzeb. Marsden zagrał również wraz z Katherine Heigl w komedii romantycznej zatytułowanej 27 sukienek. W roku 2007 został doceniony za kreację w przebojowym filmie Zaczarowana z udziałem Susan Sarandon, Amy Adams oraz Patricka Dempseya. Uznanie zdobył również rolą w słynnym musicalu Adama Shankmana Lakier do włosów, w którym wystąpili także John Travolta, Queen Latifah, Michelle Pfeiffer i Christopher Walken. Widzowie mogli też podziwiać aktora u boku Kevina Spaceya, Kate Bosworth, Brandona Routha i Franka Langelli w filmie Bryana Singera Superman: Powrót. Wcielił się tu w postać Richarda White'a, starającego się o względy Lois Lane. Wśród innych dokonań Jamesa Marsdena warto wymienić role w trylogii X-Men, w romantycznym dramacie Nicka Cassavetesa pod tytułem Pamiętnik, w Sekspedycji, Grzecznym świecie, Za cenę życia i Słodkich i ostrych. Aktor mieszka obecnie w Nashville, wraz z żoną i dwójką dzieci. FRANK LANGELLA (Arlington Steward) ma na swoim koncie wiele imponujących i niezapomnianych kreacji na Broadwayu i uchodzi za jednego z najlepszych amerykańskich aktorów teatralnych. Jednak jego twarz jest również doskonale znana widzom kinowym. Urodzony w Bayonne w New Jersey Langella rozpoczął przygodę z aktorstwem w wieku jedenastu lat, kiedy to wystąpił w szkolnym przedstawieniu o życiu Abrahama Lincolna. Kształcił się w dziedzinie teatru na Syracuse University, a w trakcie studiów poznał Elię Kazana. Niedługo potem rozpoczął pracę w regionalnych zespołach teatralnych na Wschodnim Wybrzeżu i na Środkowym Wschodzie, a jego scenicznym debiutem w Nowym Jorku była główna rola w off-broadwayowskiej adaptacji sztuki The Immoralist w roku 1963. W latach 1964 ? 1966 aktor zdobył trzykrotnie nagrodę Obie Award za role w sztukach na off-Broadwayu. W roku 1969 otrzymał nagrodę Drama Desk Award za kreację w spektaklu A Cry of Players. Pięć lat później Frank Langella zadebiutował na Broadwayu w przedstawieniu Edwarda Albee Seascape ? za tę rolę uhonorowany został po raz kolejny nagrodą Drama Desk Award, a także nagrodą Tony. Filmowym debiutem Langelli była drugoplanowa rola w Pamiętniku szalonej gospodyni w 1970. W tym samym roku aktor zagrał w kultowej komedii Mela Brooksa Dwanaście krzeseł. W latach siedemdziesiątych pokazywał się regularnie na wielkim i małym ekranie, nie zapomniał również o deskach teatralnych. W 1977 roku wcielił się na Broadwayu w tytułową postać w Draculi. Ta kreacja przyniosła Langelli uznanie krytyki i stała się przepustką do głównej roli filmowej w ekranizacji pod tym samym tytułem z roku 1979. Aktor nie zrezygnował nigdy z teatru, ale w latach dziewięćdziesiątych nadeszły również przełomowe w jego karierze role na wielkim ekranie. Pierwszą z nich była kreacja w komedii Dave. Wystąpił także w filmach takich, jak Junior, Lolita czy Dziewiąte wrota. Mimo kinowych sukcesów Langella nadal pozostał aktywnym członkiem teatralnej wspólnoty Nowego Jorku. Kontynuował występy na Broadwayu z sukcesami. Po raz drugi zdobył nagrodę Tony za rolę w spektaklu Fortune?s Fool, a trzecią otrzymał za kreację w słynnym przedstawieniu Forst/Nixon. Doceniono także znakomitą rolę Langelli w sztuce A Man for All Seasons z 2008 roku. Aktor odniósł też kolejny sukces kinowy ? w filmie George'a Clooneya Good Night, and Good Luck w 2005 roku zagrał Williama S. Paleya. Pojawił się również rok później w roli wydawcy ?Daily Planet?, Perry'ego White'a, w przeboju Bryana Singera Superman:Powrót. W roku 2007 Frank Langella zdobył uznanie krytyki za rolę w niezależnej produkcji Starting Out in the Evening. Ale to kreacja w filmowej wersji sztuki Frost/Nixon przyniosła mu rok później nominację do Oskara, jak też do nagrody SAG i Złotego Globu. Widzowie będą mogli wkrótce podziwiać znakomitego aktora w filmie Olivera Stone'a zatytułowanym Wall Street 2: Pieniądz nie śpi. Frank Langella mieszka w Nowym Jorku.
EKIPA
RICHARD KELLY (reżyseria/produkcja/scenariusz) i SEAN McKITTRICK (produkcja) w 2007 roku założyli Darko Entertainment, wspólnie biznesmenem Tedem Hammem. Partnerzy umocnili swoje relacje realizując wspólnie drugi film Kelly'ego, thriller sf Koniec świata., którego Hamm był również producentem wykonawczym. Założona w Los Angeles wytwórnia zasłynęła ze wspierania niskobudżetowych, niezależnych produkcji. Zbudowało to markę Darko na rynku kinematograficznym i przyniosło firmie uznanie widzów. W 1997 roku Kelly i McKittrick zrealizowali wspólnie krótkometrażowy film Visceral Matter. Współpraca zainspirowała Kelly'ego do nakręcenia filmu, który stał się jego pełnometrażowym debiutem jako scenarzysty i reżysera ? Donnie Darko. Obraz po raz pierwszy pokazany został na festiwalu w Sundance i szybko stał się filmem kultowym. Zdobył trzy nominacje do nagrody Independent Spirit Award, w tym dwie dla Kelly'ego za Najlepszy Film i za Najlepszy Scenariusz oraz dla Jake'a Gyllenhaala za Najlepszą Rolę Męską. Kelly i McKittrick wyprodukowali niedawno komedię World?s Greatest Dad, której reżyserem i scenarzysta jest Bobcat Goldthwait ? film miał premierę na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w San Francisco w kwietniu ubiegłego roku. Zrealizowali także komedię I Hope They Serve Beer in Hell w reżyserii Boba Gosse'a, w której wystąpili Matt Czuchry, Jesse Bradford i Geoff Stults. Wśród najnowszych projektów Darko warto wymienić komedię Rogue?s Gallery, w której obsadzie znaleźli się Zach Galifianakis, Rob Corddry, Joe Anderson, Ving Rhames, Odette Yustman, Ellen Barkin, Bob Odenkirk oraz Jeffrey Tambor. Wytwórnia współpracuje z Ifinity Media, a ostatnio zaangażowała scenarzystę Adama Prince'a, który podjął się adaptacji na użytek kina popularnej powieści Fade ? mrocznej historii autorstwa Roberta Cormiera. Darko sfinansuje i wyprodukuje zrealizowany na podstawie książki film. Richard Kelly, będący absolwentem University of Southern California w dziedzinie filmu jest ponadto autorem scenariusza do wyreżyserowanego przez Tony'ego Scotta Domina, w którym główną role zagrała Keira Knightley. STEVEN POSTER (zdjęcia) interesował się sztuka i nauką już w dzieciństwie, a od dziesiątego roku życia robił zdjęcia. Choć zaczynał od fotografii, już w wieku czternastu lat wiedział, że będzie robił filmy. Kinową karierę Poster rozpoczął w rodzinnym domu w Chicago ? jako dwunastolatek kręcił reklamówki i krótkie filmy dokumentalne. Robione zdjęcia do filmów fabularnych zaczynał jako drugi operator na planie tak znanych produkcji, jak Bliskie spotkania trzeciego stopnia czy Łowca androidów. Steven Poster zrealizował wiele filmów, między innymi: Stuart malutki 2, Małolaty u taty, Rocky 5, Stowarzyszenie wdów, Smród życia, Opportunity Knocks, Prawo krwi, Pee-wee Herman w cyrku i Testament. Otrzymał nominacje do nagrody American Society of Cinematographers (ASC) Award za Najlepsze Zdjęcia do filmu Ridleya Scotta Osaczona. Jest również jedynym Amerykaninem, który filmował we Francji film francuskojęzyczny ? Dziewczyna dla dwóch w reżyserii Patrice'a Leconte'a. The Box. Pułapka to trzeci wspólny projekt operatora z Richardem Kellym. Ich współpraca zaczęła się na planie filmu Donnie Darko, a następnie razem zrealizowali Koniec świata, który pokazany został w konkursie na Festiwalu Filmowym w Cannes w 2006 roku. W ubiegłym roku Poster zrealizował dramat Amerykańskie ciacho (w reżyserii Davida Mackenzie i z udziałem Ashtona Kutchera), który miał premierę na festiwalu w Sundance w roku 2009. Wśród najnowszych projektów operatora warto wymienić komedię Psy i koty: odwet kici, która wejdzie na ekrany kin w lipcu tego roku oraz The Miles Davis Documentary zrealizowany HBO. Operator pracował na planie wielu produkcji telewizyjnych. Wśród których znalazły się filmy, seriale i odcinki pilotowe. Do najbardziej znanych należą Pani Harris (nominacja do nagrody Emmy), Roswell, Kolor prawa i Odwaga. Poster jest również twórcą kontrowersyjnego i wielokrotnie nagradzanego teledysku do piosenki ?Like a Prayer? Madonny. Steven Poster jest prezesem International Cinematographers Guild ? międzynarodowej organizacji skupiającej sześć tysięcy członków. Wcześniej należał też do International Documentary Association oraz do komitetu Nicholl Fellowship Academy of Motion Picture Arts and Sciences. Operator ma znaczący wkład w rozwój technologii cyfrowych w kinematografii ? eksperymentuje na tym polu od roku 1990. Jest znany jako zwolennik wprowadzania nowych form rejestracji i obróbki do przemysłu filmowego. Poster rozpoczął edukację w Southern Illinois University, a następnie przeniósł się do Art Center College of Design w Los Angeles. Po powrocie do Chicago zrobił dyplom w Institute of Design of the Illinois Institute of Technology. Duży wpływ w tracie tych ostatnich studiów wywarła na operatora filozofia Bauhausu, zgodnie z którą forma powinna podążać w ślad za funkcją. SAM BAUER (montaż) współpracował wcześniej z Richardem Kellym na planie filmów Donnie Darko, Koniec świata i Visceral Matter, a teraz dołączył do ekipy The Box. Pułapka. Montażysta ma na swym koncie takie osiągnięcia, jak serial Cities of the Underworld dla History Channel, horror Dark Ride i nagrodzony dokument 39 Pounds of Love (opowieść o człowieku cierpiącym na bardzo rzadki rodzaj choroby mięśni), który emitowany był na kanale HBO/Cinemax. Bauer pracował także przy produkcji filmu dokumentalnego o wyborach w Stanach Zjednoczonych Choose or Lose Presents: The Best Place to Start, którego reżyserką i narratorką jest Drew Barrymore.
Pobierz aplikację Filmwebu!
Odkryj świat filmu w zasięgu Twojej ręki! Oglądaj, oceniaj i dziel się swoimi ulubionymi produkcjami z przyjaciółmi.